-- Artik buyumustum galiba :/ icimde deriN bir bosluk olustu :/ aski kaybetmis ben ne kadar umitsiz oldugumu farkettim sonra :/ ama baslayan her sey biter degilmi minik? Umitsizlikte biter.
ben de ona şöle dedim:
insan yıllarca ayn ı şarkıları dinliyor aynı şarkıları dinlerken aynı şeyleri düşlüyorsa... yapamadıklarına içi yanıyosa yarım kalmış şeyleri bitirme gücü yoksa da üstelik. hala kabullenemiyo hala bi ışık bi işaret arıyorsa, yaslanacak tek omzu hep kendi olduysa, hala bir uçurtma uçaramadıysa, dünyayı olduğu gibi kabul ediyorum deyip kötü şeyler olduğunda dünyanın çivisi çıkmış diyosa.. bazı şeyler bitmiiyoo başlayan bazı şeylerin sonu gelmiyo kanını emiyo hatta ( taamamen kendi adıma söylüyorum bunlar)
sonra şu aptalca şeyi yazdım:
Saçlarını topladı topuz yaptı ve balkona çıktı ..ışığı kapattı.bir çay koymuştu zaten kendine yanında da bir sigara yaktı…
Baktı uzun uzun kısık gözlerle ışıklara… Kentin boş ışıklarına…
Uzun zamandan beri böyle hissetmemişti…nefes alamaz gibi kısılmış,unutulmuş sanki hayat onu bir kenara atıvermiş öyle dönüyordu…içinden tüm küfürleri sayıp sıvamak geldi..üşüse de üzerine hiç bir şey almadı..üşümeyi sevdi… Ağladı gözyaşlarını sevdi aktıkça yüzü yıkandı… Ağladı. Bu şehre neden geri geldiğine ağladı… Hayallerinin bir bir kayıp gittiğine ağladı… O odada çürüdüğüne ağladı…
Telefonundan müzik açtı arada ıslık çaldı arada eşlik etti bulutsuzluk özlemine… Yine ağladı…
Konsere gidip sesi kısılıncaya kadar şarkı söylemek istedi..çok hem de
Bu şehirden bir kaçış planı yapmak zorundaydı. Acil kaçış planı…
öykü yarım kaldı...
2 yorum:
yarım kalan sadece öykü mü?
güzel öykü,eline sağlık
her zamanki gibi..
Yorum Gönder