4 Şubat 2010 Perşembe

son tabak


Gidemediğim tüm şehirleri alıp da gittin
Bilmediğim kokunu üstüme sürerek gittin
İnişi izledim sevdiğin kaktüslerin arasından
İklimim değişti senden sonra
Ayak uyduramadı ten bu ayaza
En tatlı kısmı en sona bıraktım
En sevdiğim yemek misali

Son tabağımda
Acı bir tad kaldı ağzımda

2010

4 yorum:

beenmaya dedi ki...

bir daha bahara kanması yüreğin
bir daha ısınması ne zor
ne zor...

mor kedi dedi ki...

zor mayam...
sancılı...bol zamanlı...

selçuk dedi ki...

sanırım Fowles ın bir kitabındaydı,unutmak yapabileceğimiz birşey değildir diyordu, o ancak başımıza gelebilir...

mor kedi dedi ki...

çok doğru güzel bir söz...