19 Haziran 2010 Cumartesi

rüzgarın kızı


Hayatıma suni teneffüs yapmaktan yoruldum….

Bir sevmek tutturdum
Şimdi sıra gitmek de
İlle de diyor gitmelisin
Karışmalıısn yokluğa
Vakit geldi…
 Yalnızlığım karşı koltukta uzanmış
Ben  terapi
Ediyorum

Sonra mı

Bir gitmek diyor içim

İçinden aşk şarkıları geçiyor
Diyorsun ya içim başka
 benim de !
Cümlelerim nasıl güçsüz bitkin
Artık dinleyemiyorum aşk hikâyelerini
Sana verecek hiçbir tavsiyem kalmadı

Sanki bir şeyi ödüyoruz
Benim param eksik
Seninkisi çok gelmiş
Kalanıyla güzel bir şeyler daha satın alıyorsun

Cebimdeki bozukluklar yetmiyor işte…
Ben gidiyorum
Bana düşenin peşine takılarak
Saçlarının uçuşunu rüzgârda izleyerek
Aynı rüzgâra kapılarak başka rüzgârlara gidiyorum…




2 yorum:

Adsız dedi ki...

Çok güzel olmuş bu okuyunca davranışları ve düşünceleri uymayan beni hatırladım, dengesiz olmayı seviyorum sanki, gerçi normali beni de bulmuyor, sonuç olarak bir aşk başlamaya yüz tutmayınca peşinden koşuyoruz, sonra bir bakıyoruz o da seviyor ama emin değil aman ben kaçayım ki o anda diğeri başlıyor aşkın oyununu oynamak istiyor; ama nafile işte bu da böyle bir oyun bir sen bir o seviyorsunuz. Ortayı bulmak lazım.

mor kedi dedi ki...

teşekkür ederim PufidooT...
Ortayı bulmak...
aşk ve ortada buluşmak o kadar zor ki...
sevgiler...