15 Kasım 2010 Pazartesi

6kırkbeş


"çok sonra yazılır içinde yaşadığın günlerin şiiri
belleği vardır yaraların kapandıktan sonra da işleyen
hatta aynı kalmayan kişileri
sökülmüş zamana gönderen
zarfı açar ya da kaparken
adres yanıltmasın sizi
kendinden bile taşınır insan
ne sokağın kalbi, ne kalbin evi
yalnızca şiir kendini seyrediyor şimdi
Artık burada oturmuyor bu şiiri yazan"
Murathan mungan

Yıl 2007
Mevsimlerden eylül, ekim gibi
Sevdiğim sokak diye etiketlemişim 
Yeşil kazağım var üzerimde hala sevdiğim
Alnıma kahküllerim düşmüş saçlarımı arkada tepeden toplamışım
Savruk, rahat…
Sımsıkı parmaklar var omzumda ben varım der gibi…
Tam arkamızda bir kadın
Yıllar sonra bile nerde görsem tanırım
Siyah kapşonlu bir mont var üzerinde
Fotoğrafların kimliksiz yüzleri işte

Birkaç saniye sonrasında
Ellerimiz havada kalmış tutulmaya ramak kalmış
İşte o an basılmış deklanşöre
Aslında onca yılın özeti olmuş bu kare
Nasıl da fark etmemişiz
O karenin hiçbir sonrası olmadı
Orda durduk
Tam o sokakta
Öylece

Siyah kapşonlu kadın
Sanki o söğüt salkımlı ağacın altında
Hala

Hiç yorum yok: