![]() |
"çok sonra yazılır içinde
yaşadığın günlerin şiiri
belleği vardır yaraların kapandıktan sonra da işleyen hatta aynı kalmayan kişileri sökülmüş zamana gönderen zarfı açar ya da kaparken adres yanıltmasın sizi kendinden bile taşınır insan ne sokağın kalbi, ne kalbin evi yalnızca şiir kendini seyrediyor şimdi |
![]() |
Artık burada oturmuyor bu
şiiri yazan"
|
Murathan
mungan
Yıl 2007
Mevsimlerden
eylül, ekim gibi
Sevdiğim
sokak diye etiketlemişim
Yeşil
kazağım var üzerimde hala sevdiğim
Alnıma
kahküllerim düşmüş saçlarımı arkada tepeden toplamışım
Savruk,
rahat…
Sımsıkı
parmaklar var omzumda ben varım der gibi…
Tam
arkamızda bir kadın
Yıllar sonra
bile nerde görsem tanırım
Siyah
kapşonlu bir mont var üzerinde
Fotoğrafların
kimliksiz yüzleri işte
Birkaç
saniye sonrasında
Ellerimiz
havada kalmış tutulmaya ramak kalmış
İşte o an
basılmış deklanşöre
Aslında onca
yılın özeti olmuş bu kare
Nasıl da
fark etmemişiz
O karenin hiçbir
sonrası olmadı
Orda durduk
Tam o
sokakta
Öylece
Siyah kapşonlu
kadın
Sanki o söğüt
salkımlı ağacın altında
Hala
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder