15 Eylül 2009 Salı

siyahtan daha siyah

ders çalışamıyorum...
bugün uzun zamandan beri insanların arasına karıştım...
güldüm...
sinirlendim..
sustum...
konuştum...

iki gündür adamakıllı kitap okuyamıyorum...
cümlelerini özlüyorum...
geldiğin akşamları...
yorgun olduğun uyuya kaldığın gecelerii...
hep erken uyandığın sabahları....
üstelik denize inen yokuştan her gün inişi görüyorum hayalimde..

rasttlantı mı?
bilmiyorum
sen yine de bırakma buklelerimi

göçebeliği hala seviyor muyum...?

ama geçicek biliyorum
bu sonbaharda da seninle geçicek

canımı derinden yaksa da...
çok derinden....

siyahtan daha siyah bir renk olsaydı
daha koyu
o renk olurdum
hatta saçlarımı bile o renge boyar
tüm karanlıklarımı örterdim
geceden bile karanlık saçlarımla

yine de sana gelemezdim....

Hiç yorum yok: