14 Aralık 2009 Pazartesi

LAL




Bana şiir yaz diyorlar
Gülüp geçiyorum
Sen yokken
Hiçbir şey diyemem ki ben
La’l işte
Bilmezler mi?
Sensiz aklımdan çıkacak hiçbir kelime bulamaz yolunu
Yönünü bilmez
Kayıp olur o zaman her yanım
Oysa ben uyandığın tüm sabahlar
Benim olsun istedim
Her sabah denize indiğin o yokuş
Telaşla geçtiğin o yollar
Benim bir izim kalsın istedim

Adımlarını sayıyor
 Şimdi
Gölgem peşinden ardı sıra
İt gibi kokunu sürüyor

2 yorum:

Adsız dedi ki...

şiirler, şarkılar asıl "o" yokken yazılıp, söylenmez mi efendim?
özlem, kavuşamamak, dokunamamak değil midir tutkuyla yazdıran, söyleten?

örnekte de görüldüğü gibi. :)
çektiğin özlem olmasa nasıl yazardın bunu?

mor kedi dedi ki...

aslı öyle...
ama yine de eksik bir yan.. buna kelimeler de dahil...
dediğin doğru ama işte...